تو دیدگانت را نبند…
نگاهت را ندزد…
توکه میدانی آیه آیه ی زندگیم
ازگوشه ی چشمانت تلاوت می شود

آنچه به زمین افتاد

دل من بود؛

پای زخمی ات را دریاب

دل من برگ نبود، دل من آینه بود...

 
لیـــاقــت مــی خواهــد

بـــودن در شعــر هـــای دختــریــــ کهــــ

بـــــا تمامــــ عشقــش نبـــودنـــت را اشکــــ مــی ریـــزد

تعجـــب نکــــن !!

در بی لیـــــاقتی تـــو شکـــی نیـــست

اینجـــا دلیـــل بــودنـــت میـــان بغــــض هــــایـــم

خــریتـــــ خـــودم اســـت نـــه لیـــاقــــت تــــو ...!

ﻧﺘـــــــــﺮﺱ. . .
ﺍﮔـــــــﺮ ﻫم ﺑـــﺨـــــﻮﺍﻫم
ﺍﺯ ﺍﯾـــﻦ ﺩﯾــــــــﻮﺍﻧـﻪ ﺗـﺮ
ﻧﻤﯿــﺸﻮم!
ﮔﻔـــــﺘﻪ ﺑﻮﺩم ﺑﯽ ﺗـــﻮ ﺳﺨــــﺖ
ﻣﯿﮕــــــﺬﺭﺩ ﺑـﯽ ﺍﻧـﺼـﺎﻓــــــــ !
ﺣـــــﺮﻓم ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﯿﮕــﯿﺮم
ﺑــﯽ ﺗــــــﻮ ﺍﻧﮕـــــــﺎﺭ ﺍﺻـﻼ
ﻧﻤـﯿﮕــــــﺬﺭﺩ.. . .

زن نیستم اگر زنانه پای عشقم نایستم!

من از قبیله زلیخا آمده ام...

آنقدر عشقت را جار می زنم تا خدا برایم کَف بزند!

فرقی نمی کند فرشته باشی یا آدم، یوسف باشی یا سلیمان!

قالیچه دل من بدون اسم رمزِ نامِ "تو" پرواز نمی کند...

زنانه پای این عشق می ایستم...

مردانه دوستم بدار...

مویرگها

در اتاق چشمانم خونریزی می کنند

و من

زیر گدازه های این آتشفشان

تو را دفن می کنم

تو وانمود کن که حالم خوب است

من

ققنوس پر شکسته ای به دنیا آورده ام.

بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است

ای آرزوی اولین گام رسیدن
بر جاده‌های بی‌سرانجام رسیدن

کار جهان جز بر مدار آرزو نیست
با این همه دل‌های ناکام رسیدن

بیهوده انتظار تو را دارم

دانم دگر تو بازنخواهی گشت 

                                          هر چند

 اینجا بهشت شاد خدایان است

این سرزمین غم زده زندان است

 این عصرهای پائیزی
عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد ...!
گـویی ... تـو اتـفاق می افـتی...
و مـن دچـار می شـوم ..
تـمام "مــن" دارد "تـــو" می شـود

خوشا هر روز میلاد تو باشد
زمین تا آسمان شاد تو باشد
ضریحت نور می پاشد به هر سو
خوشا خورشید همزاد تو باشد
تسلای قلوب شیعیانی
جهان مرهون شمشاد تو باشد
طنین عشق می پیچد به هر چاه
خوشا در چاه فریاد تو باشد
تو عشقی یا که شیرینی که هستی
خوشا هر دل که فرهاد تو باشد
به هر دشتی که سرخی موج می زد
نشان از فصل میعاد تو باشد
کلام حق پرستی هم علی جان
نشان از مشی آزاد تو باشد
علی جان، جان ناقابل فدایت
که این جان از خداداد تو باشد
مرا از مال دنیا چیست باقی
همین بس این دلم یاد تو باشد
دلم را یا علی جان باز دریاب
گدای دست آباد تو باشد
شفیعم باش محشر یا علی جان
گذر از روی مرصاد تو باشد
علی سرچشمه ای شد بر ولایت
زلالی پاک رودی وصل غایت
غدیر خم محمد (ص) دین خود را
کمالی داد با او بی نهایت

 میدانی فرق هنر عشق و هنر شمشیر چیست؟ شمشیر  یکی را دوتا میکند ولی عشق دوتا را یکی

ه

هــِـی روزگــار
من بـه درکــ
خــودت خــســتــه نــشــدی
از دیــدن تــصـویــرِ تــکـراریــه درد کـــشـیـدن مـــن

بگذار تـــو در قـاب چشمانم باشی

دل من 

درس عشق و عاشقی را 

شبی در مکتب پروانه آموخت 

سحر پروانه را دیدم 

که در آتش که می سوخت جان می داد می خندید

من تو را نمی سرایم

تو

  هر کس که میگوید

  هیچ کس مرا دوست ندارد 

منظورش همان کسی است که برایش همه کس است

                          روزی که خورد به پیچ مویــــت

دستـــان ضعیف و خسته مــن

از زلف سیــــه ستــاره چیــــند

این دودســت پیــنه بسته مــن

روزی کـــــــه نشـــانه نگاهــت

گــــردداین دل شکــــسته مــن

خمیده
خسته و افتاده و خاموش
میان بستر این سینه و آغوش
دلی دلداده و مدهوش

به مستی می گشایم چشم
به شوقی می چشم عطر وجودش را
تمام هستی و بود و نبودش را
طنین بوسه های خوش سرودش را

صدای قــلــــب نیست

صدای پای تو است كه شب ها در سینه ام می دوی

كافیست كمی خسته شوی

كافیست كمی بایستی

من پر از شوقم

نازنین تر ز تو کس نیست که یادش بکنم

سر و دل عاشق یک ناز نگاهش بکنم

تا زمین هست و زمان هست بگویم ای دوست

تو عزیزی و عزیزان به فدایش بکنم

من به دنبال نگاهی هستم
من نه عاشق هستم
و نه محتاج نگاهی كه بلغزد بر من
من خودم هستم و تنهایی و یك حس غریب
كه به صد عشق و هوس می ارزد
من نه عاشق هستم
نه دلداده به گیسوی بلند و نه آلوده به افكار پلید
من به دنبال نگاهی هستم
كه مرا از پس دیوانگی ام می فهمد

اشک من جاری شد
جای تو خالی بود
جـــــــــای تـــــــــو
عکس تو درطاقچه ی کوچک قلبم خندید
شعر دلتنگی من سخت گریست

دیدیم نمیشود درزمین عاشق شدبه اسمان پروازکردیم

وقتی برگشتیم مارادرقفس انداختند

نتوانستیم ثابت کنیم پرنده نیستیم

ماتنها

عاشق شده بودیم

مــی دانـــی

اگـــر هنوز هم تورا آرزو می کنم

برای ِ بـی آرزو بودن ِ من نیستـــ

شــایـــــد

آرزویــی زیبـــاتــر از تـــ ــــو ســراغ ندارم

چه‌قدر شراب ریخته‌ای به چشم‌هات مگر
که هر روز می‌گیرندم
به جـــــــــرمِ مستی

حواسمون باشه دل آدما شیشه نیست که
روی اون « هــا » کنیم بعد با انگشت قلب بکشیم
بعد وایسیم آب شدنش رو تماشا کنیم و کیف کنیم !!!
رو شیشه نازک دل آدما اگه قلبی کشیدی
باید مردونه پاش وایستی …

چیزی در کلامم نیست
جز دوستت دارم هایی
که واژه نیستند
مثل دم در پی بازدم
حیاتم را رقم می زنند