ه

هــِـی روزگــار
من بـه درکــ
خــودت خــســتــه نــشــدی
از دیــدن تــصـویــرِ تــکـراریــه درد کـــشـیـدن مـــن

بگذار تـــو در قـاب چشمانم باشی

دل من 

درس عشق و عاشقی را 

شبی در مکتب پروانه آموخت 

سحر پروانه را دیدم 

که در آتش که می سوخت جان می داد می خندید

من تو را نمی سرایم

تو

  هر کس که میگوید

  هیچ کس مرا دوست ندارد 

منظورش همان کسی است که برایش همه کس است

                          روزی که خورد به پیچ مویــــت

دستـــان ضعیف و خسته مــن

از زلف سیــــه ستــاره چیــــند

این دودســت پیــنه بسته مــن

روزی کـــــــه نشـــانه نگاهــت

گــــردداین دل شکــــسته مــن

خمیده
خسته و افتاده و خاموش
میان بستر این سینه و آغوش
دلی دلداده و مدهوش

به مستی می گشایم چشم
به شوقی می چشم عطر وجودش را
تمام هستی و بود و نبودش را
طنین بوسه های خوش سرودش را

صدای قــلــــب نیست

صدای پای تو است كه شب ها در سینه ام می دوی

كافیست كمی خسته شوی

كافیست كمی بایستی

من پر از شوقم

نازنین تر ز تو کس نیست که یادش بکنم

سر و دل عاشق یک ناز نگاهش بکنم

تا زمین هست و زمان هست بگویم ای دوست

تو عزیزی و عزیزان به فدایش بکنم

من به دنبال نگاهی هستم
من نه عاشق هستم
و نه محتاج نگاهی كه بلغزد بر من
من خودم هستم و تنهایی و یك حس غریب
كه به صد عشق و هوس می ارزد
من نه عاشق هستم
نه دلداده به گیسوی بلند و نه آلوده به افكار پلید
من به دنبال نگاهی هستم
كه مرا از پس دیوانگی ام می فهمد

اشک من جاری شد
جای تو خالی بود
جـــــــــای تـــــــــو
عکس تو درطاقچه ی کوچک قلبم خندید
شعر دلتنگی من سخت گریست

دیدیم نمیشود درزمین عاشق شدبه اسمان پروازکردیم

وقتی برگشتیم مارادرقفس انداختند

نتوانستیم ثابت کنیم پرنده نیستیم

ماتنها

عاشق شده بودیم

مــی دانـــی

اگـــر هنوز هم تورا آرزو می کنم

برای ِ بـی آرزو بودن ِ من نیستـــ

شــایـــــد

آرزویــی زیبـــاتــر از تـــ ــــو ســراغ ندارم

چه‌قدر شراب ریخته‌ای به چشم‌هات مگر
که هر روز می‌گیرندم
به جـــــــــرمِ مستی

حواسمون باشه دل آدما شیشه نیست که
روی اون « هــا » کنیم بعد با انگشت قلب بکشیم
بعد وایسیم آب شدنش رو تماشا کنیم و کیف کنیم !!!
رو شیشه نازک دل آدما اگه قلبی کشیدی
باید مردونه پاش وایستی …

چیزی در کلامم نیست
جز دوستت دارم هایی
که واژه نیستند
مثل دم در پی بازدم
حیاتم را رقم می زنند

زیباترین غروب: غروب عاشقان
زیباترین سنگ: دل یار
زیباترین مایع: اشک
زیباترین ناله: آه
زیباترین دف: قلب تو
زیباترین کلام :دوستت دارم . . .

شاید آرام تر میشدم
فقط و فقط
اگر میفهمیدی
شعر هایم به همین راحتی که میخوانی
نوشته نشده اند

چشمهایت سیراب سراب 

و نگاهم

تاول زده از تابش تشنگی 

برویم دعای باران بخوانیم ‍

تو با دل من 

من با دل تو 

باور کن با لبخند چترهایمان بر می گردیم

من اینجا بس دلم تنگ است

و هر سازی که می بینم بد آهنگ است

بیا ره توشه برداریم

قدم در راه بی برگشت بگذاریم

ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است

چشمــــ هایــم مانند مشـــکی استــــ
کــــ با هر تکان
اشکــــــــهایـــم سرریز میشــــوند از آنــــ

برای دیدارت زمان تعیین نمی کنم. . . .
میترسم عقربه های ساعت حسودی کنند و خواب بمانند. . . .

من دیوانه ی آن لحظه ای هستم که تو دلتنگم شوی
و محکم در آغوشم بگیــری
و شیطنت وار ببوسیم
و من نگذارم !
عشق من ، بوسه با لجبازی ، بیشتر می چسبد !

نفس مصنوعی یعنی :
تو نباشی و من به عکست خیره شوم …

کاش بودنها را قدر بدانیم
به خـــــدا قسم نبودنها همین نزدیکیهاست …

احساس نبودنت
تمام غزل هايم را تمسخر ميكند....
قافيه ها را بدون تو، بايد به دار كشيد....!!

توراگم مي كنم هرروزوپيدامي كنم هرشب
بدينسان خواب ها راباتوزيبامي كنم هرشب
تبي اين كاه را چون كوه سنگين مي كند آنگاه
چه آتش هاكه دراين كوه برپامي كنم هرشب.

سال هاپرسيدم از خود كيستم؟
آتشم؟شورم؟شرارم؟چيستم؟
ديدمش امروزدانستم كنون
او بجزمن،من به جزاو نيستم.

اینهمه از تنهایی ناله نکنین ..
تنهایی مقدسه .. تنهایی مختص خداس..

بمیرد آن "دل‏"‏
که خواهان غمت باشد‏!‏

مثل یک روح در دو پیکریم
تو در پیکره ی خدایی
من در پیکره ی انسانی
عاشقانه میپرستمت
شاید روزی
یک روح در یک پیکر شویم . . .

دلتنگی یعنی : روبروی دریا ایستاده باشی اما خاطره ی یه خیابون خفه ات کنه !

نقش چشمان خمارت ، چه کشیدن دارد / سایه ساران دو زلفت ، چه لمیدن دارد
آن قدر خوب و ملیحی که به یک جرعه نگاه / حس مستی لبت طعم چشیدن دارد

گفتی دوستت دارم
و من به خیابان رفتم !
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود …

همیشه با من بمان
هیچکس عاشقانه تر از من
نمی تواند
تو را بسراید

تو را آرزو نخواهم کرد ، هیچ وقت !
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی ، با دل خود نه با آرزوی من